خلاصه ومعرفی کتاب

خلاصه ومعرفی کتاب

مروري بر كتاب
چگونه در موقعیت دشوار واکنش سنجیده نشان بدهیم؟

 

از نیم قرن پیش تا کنون یافته­های روان­شناسی رشد و تحول اخلاقی و آزمونهای رشد اخلاقی که توسط پیاژه و کولبرگ ارائه شده مورد استفادة مراکز مشاوره­ای آموزش و پرورش و سایر مراکز روان­شناسی کشور ما بوده است و درسهای مربوط به این جنبه از رشد کودکان و نوجوانان در مراکز تربیت معلم و در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد و دکترا در رشته­های مختلف روان­شناسی و علوم تربیتی در تمام دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی ایران نیز غالباً بر اساس دیدگاههای همین دو دانشمند ارائه شده و می­شود.

 

از سوی دیگر، در آثار دینی و فلسفی و تربیتی که در نیم قرن گذشته در ایران تألیف شده عموماً به کلیات مسائل اخلاقی پرداخته­اند و نمی­توان آنها را در شمار تحقیقات علمی در چگونگی رشد اخلاقی به حساب آورد. در پژوهشهایی نیز که تا کنون در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی صورت گرفته نظریه­پردازی و مقیاس­سازی در حوزة رشد اخلاقی مورد توجه جدی واقع نشده است. بررسیهای مربوط به مأخذشناسی سنجش رشد و تربیت اخلاقی نیز نشان می­دهد که تا کنون در کشور ما آزمون بومی مناسبی در حوزة سنجش رشد اخلاقی تهیه و هنجاریابی نشده است.

 

در بررسیهایی که ما از آثار روان­شناسی به عمل آورده­ایم به این نتیجه رسیده­ایم که مسألة رشد اخلاقی در اکثر این آثار با دو مقولة رشد اجتماعی (یعنی چگونگی ارتباط با دیگران) و رشد شناختی (چگونگی قضاوت دربارة رفتار خود و دیگران) مرتبط شده است. مطابق این دیدگاهها دو مقولة رشد اخلاقی و رشد اجتماعی در ارتباط با یکدیگرند و روان­شناسان معمولاً این دو مقوله را در یک مجموعة واحد مورد بررسی قرار داده­اند. از این دیدگاه، همراه با رشد شناخت خود و هویت خود، فرد به­تدریج تصوری از خویشتن در میان دیگران و در ارتباط با دیگران پیدا می­کند که این تصور یکی از پایه­های شکل­دهندة مناسبات اجتماعی و اخلاقی او با دیگران است .

 

مطابق تعریفی که در روان­شناسی معمول است، رشد اخلاقی حاکی از جریان دستیابی به احساس عدالت در رابطه با دیگران، درستی و یا نادرستی این یا آن امر، و چگونگی رفتار فرد در هر یک از این امور است. در این تعریف، آن گونه که روان­شناسانی چون پیاژه و کولبرگ می­گویند، رشد اخلاقی به معنای تغییر در چگونگی استدلال کودکان در امور اخلاقی، نگرش آنان نسبت به قانون­شکنی، و رفتار آنان در مواجهه با مسائل اخلاقی است ...

 

مهارت فرزند پروری یکی از ضروری ترین و بنیادی ترین مهارت هاست که در صورت احساس مسوولیت و وظیفه در مقابل سرنوشت فرزندی که خود آن را به دنیا آورده ایم، قبل از تصمیم به بچه دار شدن، باید آنرا بیاموزیم.

 

طبق تقسیم بندی سازمان جهانی بهداشت، «فرزندپروری» جزو مشاغل و کارهای سخت طبقه بندی می شود که متاسفانه در کشور ما چندان جدی گرفته نمی شود. طبق پیشنهاد سازمان جهانی بهداشت ما باید ده اصل جهاني فرزند پروري موثر را ياد بگيريم.

 

اين ده اصل عبارتند از :

 

1- «خودآگاهی»
2- «همدلی»
3- «روابط بین فردی»
4- «ارتباط موثر»
5- «مقابله با هیجانات»
6- «مقابله با استرس»
7- «حل مساله»
8- «تصمیم گیری»
9- «تفکر خلاق»
10- «تفکر نقاد» مي باشد.

 

این مهارت ها هم اکنون در سراسر جهان به طور مشترک آموزش داده می شود.
علاوه بر این، اهمیت و حساسیت مهارت «فرزند پروری» بدین جهت است که گاه تنها یک جمله پدر و مادر به ویژه یک معلم می تواند سرنوشت کودک را به اوج خوشبختی و موفقیت و یا به قعر ذلت و بدبختی برساند.

 

 

 


فهرست
• انتخاب روش مهم است
• محبت به فرزند هرگز زياد نيست
• در حل مسائل فرزندتان شركت كنيد
• شيوه هاي تربيتي خود را متناسب با وضع فرزندتان انتخاب كنيد
• قانون بگذاريد و محدوديت اعمال كنيد
• در فرزندپروري ثبات داشته باشيد
• پرورش استقلال فرزند
• از انضباط سخت و خشن بپرهيزيد
• مقررات و تصميمات خود را تشريح كنيد
• با فرزندتان محترمانه رفتار كنيد



ن : شبانی
ت : جمعه 27 دی 1392


محمد بن حسن عسکری (عج) آخرین امام از امامان دوازده گانه شیعیان است. در ١۵ شعبان سال ٢۵۵ هـ.ق در سامرا به دنیا آمد و تنها فرزند امام حسن عسکری (ع)، یازدهمین امام شعیان ما است. مادر آن حضرت نرجس (نرگس) است که گفته اند از نوادگان قیصر روم بوده است. «مهدی» حُجَت، قائم منتظر، خلف صالح، بقیه الله، صاحب زمان، ولی عصر و امام عصر از لقبهای آن حضرت است.